links voor

1 augustus 2011

Alles ingepakt, caravan aangehaakt, twee jongens achterin met een stripboekje en te weinig beenruimte vertrokken we uit Papendrecht.

Nanette had koffie gezet, ik had de broodjes gesmeerd, de jongens sliepen.

Net over de grens met België ontdekte Nanette, dat ze de autopapieren was vergeten mee te nemen, die ze speciaal voor de vakantie bij de RDW had aangevraagd, want die waren al het hele jaar zoek. Ook de papieren van de caravan waren zoek, maar we dachten die niet nodig te hebben. We namen het risico en reden door naar Calais, waar we de boot zouden nemen. Zolang ik nergens tegenaan zou rijden hadden we geen autopapieren nodig.

We waren ruim op tijd voor de boot, die ons naar Dover zou overvaren en we konden vanaf de Franse kust de White Cliffs aan de overkant zien liggen. De tocht duurde slechts anderhalf uur. Daarna moest ik links gaan rijden, wat mij al eens eerder was gelukt, maar nog niet met een gezin in de auto en een caravan op de trekhaak.

Aan de overkant aangekomen reden we zonder problemen naar Cambridge, ons eerste doel in de UK. Vrij snel vonden we ook de camping en werden lid van de Britse Camping and Caravanning Club (‘The Friendly Club’), waardoor we korting zouden krijgen op de verblijfskosten van de aangesloten campings in Engeland.
De camping was een typische Engelse ‘lawn’, met kortgemaaid hoogwaardig gras en een 99,78% score op de schoonheid van de sanitaire voorzieningen. Prima plek.

Pootjes uitgedraaid, voortent opgezet, tent voor de boys opgezet en onderuit met een boek.
De vakantie was begonnen.

2 augustus 2011,

Na lekker te hebben uitgeslapen en de gebruikelijke drie uur op het ochtendtoilet van de twee heikneuters te hebben gewacht, vertrokken we naar de P&R van Cambridge, alwaar ik erachter kwam, dat de remklauw van de BMW linksvoor vastliep.

Vervolgens met de bus naar de stad, beetje rondbanjeren, gebouwen bewonderen, Cd’tjes gekocht op de markt en wat gedronken op een terrasje, waarna we in een ‘Punter’ over de rivier de Cam werden rondgevaren door Andy, die ik had ingehuurd en die ons het een en ander over de beroemde Universiteit van Cambridge kon vertellen. Leuke anekdotes, waar ik u allen niet mee zal vermoeien.

De rivier is eigenlijk een sloot, die zo vol lag met andere 'punters', dat je erover naar de overkant zou kunnen lopen. Het tochtje duurde ongeveer een uur en was eigenlijk een grote aanvaring.
Erg romantisch toch en erg grappig ook.

Vervolgens zijn we in een family pub fish and chips gaan eten, waarna we weer op weg konden naar de P&R. Onderweg kocht ik nog even een pakje Drum Shag van 50 gram, wat hier omgerekend ongeveer € 15,- kostte (zonder vloeitjes).
We hebben bij de caravan nog even gezellig zitten bomen over allerlei leuke onderwerpen, waarna het alweer bedtijd was.

3 augustus 2011,

Alweer uitgeslapen en ondanks verregaande plannen voor een dagtrippie, toch maar besloten eerst de vastlopende voorrem te laten repareren.
Ik ben daarvoor kortstondig alleen op stap gegaan en kwam uit bij de BMW dealer in Cambourne, zo’n 20 km buiten Cambridge. De reparatie kostte ruim een kwart van ons vakantiebudget, maar beter nu dit euvel verholpen, dan straks ergens middenin Wales op een down hill landweggetje met een caravan achter de auto tot een recovery worden gedwongen.

Ik werd weer naar de camping teruggebracht door een Poolse taxichauffeur, die, toen hij zeker wist dat ik niet uit Engeland kwam, eindeloze verhalen begon te vertellen over de uitermate schamele service van de Engelse middenstand. Ook die details zal ik u besparen, maar uiteraard werden we dikke vrienden.

We hebben de rest van de dag wat geslapen, een boek uitgelezen en gevoetbald, tot het begon te regenen. Geen probleem ook, want het is hier al drie dagen geweldig weer met temperaturen oplopend tot 30 graden.

Morgen om vier uur is de BMW weer klaar voor gebruik en bel ik mijn nieuwe Poolse vriend om me weer af te zetten bij de garage. Daarna zien we wel weer verder.