Ook weergoden bestaan niet.

Vandaag heb mijn nieuwe paspoort afgehaald. In mijn nieuwe paspoort ben ik in elk geval knapper dan in het echt.

Het was de bedoeling om meteen door te rijden naar Amsterdam, maar het water liep al uit m’n laarzen voor ik bij het Gemeentehuis van Binnenmaas was.
Druipend en met water op mijn bril zat ik even later bij de plaatselijke boekhandel op het krukje voor de pasfoto’s. Je kan soms echt merken, dat de polder lager ligt en ik weet nu zeker, dat mijn motorbroek niet waterdicht is.

Ik besloot terug te rijden naar huis en even de weerradar te bekijken en dat was een goede beslissing. Het regenfront dat vandaag overtrok houdt normaal gesproken huis boven de Noordzee, maar ze had zich een beetje vergist. Ik kon het zout proeven. Morgen is het veel beter weer om twee uur op de motor te zitten. Ik ga morgen mijn visa aanvraag indienen, ook al betekent dat, dat de vertrekdatum weer een dag verder wordt uitgesteld.

Morgen gaan ook de diverse GGD naalden mijn lichaam binnentreden om hun ziektewerende goedjes in te spuiten. Ik hoop maar dat ik daarna nog kan motorrijden.

Ook ontving ik vandaag mijn doorlopende reisverzekering-shit. Nu nog een Ruslandverklaring van ONVZ en alle papieren zijn zo goed als compleet. Ik moet nog achter een groene kaart aan voor de motorfiets.

Ik heb nu ook een boodschappenlijstje, een tekening van het ‘bagagerek’ en ik heb globaal de route door Rusland uitgezocht: Door Polen naar Moskou, door naar Omsk en dan naar het Altai gebergte. In Mongolië aangekomen ga ik via het dorp Altay naar Ulaanbatar.

Ik las net, dat mijn goede vriend R. zijn Chinese collega’s heeft gevraagd mij te helpen om mij TOCH per motor naar Sjanghai te kunnen laten rijden! R. heeft zojuist extra grote letters op mijn benzinetank verdiend. Ook Marlies heeft met haar informatie een plek verdiend.

Een bijdrage in de benzinekosten kan ook voor U al een geschreven boodschap op mijn motorfiets opleveren! Wees er snel bij, want enigen gingen u reeds voor en de ruimte is beperkt... ;-)