Oplossingen

Voorbereidingen 3

Aangezien ik niet met mijn motorfiets China binnen mag (ik krijg naast het ontbreken van een geldig rijbewijs, ook nog te maken met nader te bepalen invoerrechten en uitvoerplichten m.b.t. de motorfiets), lijkt Shanghai een onmogelijke bestemming.

Ik kan wel vrij gemakkelijk naar Ulaanbataar, de hoofdstad van Mongolië, overigens volgens reisverslagen de lelijkste stad van de Wereld.

Het grootste avontuur leek mij juist het nemen van de Gobi woestijn met de motorfiets, op de route van Ulaanbataar naar Peking, maar ergens aan de overkant van die woestijn is meteen de grens met China.

Op die grens is wel een treinstation, waar geregeld treinverkeer (zoals de Trans Siberië Express) doorheen gaat. Het is zelfs zo, dat op die grenspost de volledige trein van andere assen voorzien moet worden, omdat er een andere spoorbreedte wordt gebruikt vanaf Mongolië. Daar zou ik misschien mijn Yamaha op de trein kunnen zetten richting Rotterdam en zelf, als lichaam zonder geldig rijbewijs, weldegelijk door kunnen reizen naar Sjanghai. Het nemen van een vliegtuig terug naar huis is dan in ieder geval een stuk gemakkelijker...;-)

Na enige bestudering van satelietfoto’s van het grensstation (Zamyn-Üüd, Dornogov, Mongolië) blijkt, dat de Gobi woestijn echt GEWELDIG moet zijn, maar dat het ombouwen van de trein gebeurt aan de Chinese kant van de grens. Dat is dus geen optie.

De beste oplossing is volgens mij als volgt:

Ik rij naar Ulaanbataar, maar maak vanuit Rusland een ruime omweg door het zuiden, waarbij ik een stuk van de Gobi woestijn meepik. Vanuit Ulaanbataar zet ik de motorfiets op de trein richting Rotterdam en ik reis zelf met de trein de andere kant op, richting Sjanghai, alwaar ik vervolgens het vliegtuig weer naar huis neem.

Ik neem NIET dezelfde route, maar ga via Moskou naar het Altai Gebergte,
maar deze jongens hebben wel aardige markers neergezet:

http://www.zogekniet.nl/?page_id=11

Als ik de hierboven voorgestelde planning in acht neem, heb ik ongeveer 40 dagen nodig voor het bereiken van Ulaanbataar. Dan heb ik er nog 20 over voor het vervolg. Dat is behoorlijk redelijk zou ik zeggen en waarschijnlijk ook het maximaal haalbare met de motorfiets.
Ik ben in Ulaanbataar natuurlijk wel een paar dagen kwijt met het regelen van het transport (of de verkoop) van de Yamaha en de aanschaf van een trein-, bus- of lift-ticket voor mezelf richting China.

Ik begin er toch weer vertrouwen in te krijgen. Morgen eerst mijn nieuwe paspoort afhalen en dan naar Amsterdam voor de visa aanvraag.

Ik bedenk me ineens, dat ik in China misschien wel zonder rijbewijs op een brommer mag rijden. Als dat zo is, wordt het tijdsbestek van twee maanden ineens weer krap... ;-)

Ik opende net de brief van de GGD. Ik moet vrijdag voor € 150,- aan preventieve chemicaliën in mijn lijf laten pompen. Dat kan vast geen kwaad, maar ik ben wel benieuwd wat dat met mijn CDLE doet.
De lijst: DTP, Hepatitus A, Tyfus, Gele koorts en een Malaria recept.

Samen met de visumaanvraag heb ik al voorbereidingskosten van € 450,-. Doe daar de reiskosten en twee reserve binnenbanden bij en we zitten aan de € 550,-.

Ik ben inmiddels ook begonnen met de voorbereiding van mijn overige uitrusting.

Ik heb een jerrycan voor 10 liter extra benzine gevonden in mijn magazijn.
In totaal kan ik dan beschikken over ca 36 liter benzine en daarmee kan ik met een verbruik van 1:9 ongeveer 320 km rijden. Normaal tank ik bij elke 200 km. Ik voorzie geen problemen wat dat betreft.

Voor water gebruik ik twee veldflessen aan mijn riem. Ik moet nog een 5 liter waterjerrycan scoren voor de echte lange dagen in de woestijn.

Ik maak een ‘bagagerek’ van 18mm multiplex, 80 x 60 cm met gaten erin, ter bevestiging op de motor. Daaraan kan ik alles vastmaken en ik kan de plank ook gebruiken om uit een moeilijke situatie te komen. Ik heb waterdichte tassen, een uitstekende waterdichte rugzak en een grote plunjezak waar ik alles in kan stoppen. Daaroverheen span ik het bagagenet, dat ik ook nog ergens in mijn magazijn heb.

Het kompas en de kaarten doe ik in mijn tanktas, die bovenop een doorzichtige hoes heeft, waardoor ik tijdens het rijden kan navigeren.