Reisje langs de Rijn deel twee

Vandaag aangekomen in Basel, na twee dagen stevig 'tegenweer'. Ondanks dat bleef mijn humeur redelijk strak op tijd.

Ik heb ervoor gekozen hier en daar wat afstand te maken, anders duurt het zo twee weken voor ik bij de Bodensee aankom. Het maakt niet veel uit, want zoals eerder vermeld: ik mag niet op de Rijndijk rijden van meneer en mevrouw dijkbewaking, ook niet in Frankrijk.

Net voor Karlsruhe ben ik ergens op een camping beland in een klein dorp. Daar ontmoette ik twee Engelsen, een uit Manchester en een uit London, die bevriend als ze waren, samen in een tent sliepen en op de race fiets een en ander aan het verkennen waren. Vooral hoge bergen vonden ze interessant, Alpe d'Huez ondermeer, maar ook het bier was hen niet ontgaan. We hebben er gedrieën heel wat achterover getikt en waren liederlijk bezopen toen de kroeg weer dicht ging.

De volgende morgen werden we gewekt door een eenarmige grasmaaier, die op een verouderde grasmaaimachine vlak langs onze tentje het gras moest maaien. Na een kort onderhoud waarbij we beiden beleefd bleven is hij dan toch een stukje verderop gaan maaien.
Maar jonge.... wat een kater had ik!

Toch maar weer opgestapt, Frankrijk binnengereden via Straatsburg en een kleine twintig kilometer buiten Straatsburg in het stadje Erstein overnacht. Het blijkt het stadje, waar al het Europeese suiker vandaan komt.
Daar was ik net op tijd voor de ergste regenval, die ik ooit heb gezien. Druppels zo groot, dat mijn bril meteen een duikbril werd.

Ik heb de buien proberen te overleven bij de bar van de Camping Municipal, tevens ontmoetingsplek voor de plaatselijke uitbeencollega's. Ik leerde er een nieuw drankje kennen en het werd een melige bedoening. Ik heb duidelijk hardop gelachen.

Straatsburg is trouwens best grappig, op de stoplichten na dan. het heeft iets Amsterdams, met grachtjes en terrasjes. Alweer echt een leuke stad voor bejaarden met natuurlijk een kathedraal met een aparte kleur.

Het onweer duurde de hele nacht, de slakken zochten dekking tegen de regen op mijn binnentent. De volgende morgen stoomde ik alweer mijn tent uit. Ik heb even gekeken wat het ging worden en ben toch weer opgestapt, nadat ik nog meer plakband op mijn kapotte zadel had geplakt.

Onderweg heb ik mijn handschoenen gewisseld wegens kouwe klauwen en heb ik een uur gezocht naar een pakje shag.

Nu ben ik in Basel. Ik ben voor het eerst van mijn leven neergestreken in een jeugdherberg, hypermodern en met een heel fijne douche... en gratis WiFi en een kaartje voor gratis vervoer met het openbaar vervoer. Verder lijkt het erop, dat Zwitserland een duur land is...